W języku niemieckim bezokolicznik czasownika posiada przeważnie końcówkę:
"-en" - gehen (iść)    trinken (pić)    schreiben (pisać)
lub rzadziej końcówki:
"-ern" - rudern (wiosłować)
"-eln" - sammeln (zbierać)
"-n" - tun (robić)    sein (być)


W języku niemieckim wszystkie czasowniki dzielimy na:

Posiłkowe czasu (3) (Hilfsverben der Zeit)	Posiłkowe sposobu - modalne (6) (Modalverben)	Główne pełnozn. (~) ( Hauptverben/Vollverben)
haben sein werden	konnen wollen sollen mogen mussen durfen	1. słabe (Schwache-Verben) - tworzące czasy regularnie wg wzoru: machen machte gemacht 2. mocne (Starke Verben) tworzące czasy nieregularne (patrz tabela) 3. mieszane (Gemischte Verben) (patrz tabela)

Czasowniki "haben", "sein" i "werden" jako posiłkowe w połączeniu z czasownikami głównymi służą wyłącznie do określenia czasu, trybu i strony.

UWAGA! Czasowniki te mogą też tworzyć orzeczenia samodzielne jako czasowniki główne i wówczas oznaczają odpowiednio "posiadać", "być", zostać".

Czasowniki modalne w połączeniu z czasownikami głównymi określają odcienie rodzajów czynności, ich modalności.

Czasowniki główne tzn. właściwe tworzą orzeczenia samodzielnie.

W języku niemieckim wyróżniamy następujące czasy:
Czas teraźniejszy - Das Präsens
Czas przeszły prosty - Das Imperfekt / Präteritum
Czas przeszły złożony - Das Perfekt
Czas zaprzeszły - Das Plusquaperfekt
Czas przyszły prosty - Das Futur I
Czas przyszły złożony - Das Futur II

Podstawowe formy czasowników posiłkowych, modalnych i kilku głównych:
(patrz też tabela)

Infinitiv (bezokolicznik)	Imperfekt	Perfekt/Plusquaperfekt
haben sein werden können wollen sollen mögen müssen dürfen kaufen arbeiten gehen sprechen denken kennen	hatte war wurde konnte wollte sollte mochte musste durfte kaufte arbeitete ging sprach dachte kannte	(h) gehabt gewesen (s) geworden (s) gekonnt (h) gewollt (h) gesollt (h) gemocht (h) gemusst (h) gedurft (h) gekauft (h) gearbeitet (h) gegangen (s) gesprochen (h) (h) gedacht (h) gekannt

(h) - haben ; (s) - sein w roli czasownika posiłkowego do konstrukcji odpowiednich czasów Perfekt/Plusquamperfekt

Imiesłowy (Partizipien)
W języku niemieckim rozróżniamy dwa rodzaje imiesłowów:
Imiesłów czasu teraźniejszego (Partizip Präsens), który tworzymy dodając do bezokolicznika literkę "d" (polski odpowiednik "-ąc")

kaufen + d = kaufend (kupując)
Die Tasche kaufend, spricht er mit der Verkauferin.
Kupując tę torbę rozmawia z ekspedientką.

Imiesłów ten może funkcjonować jako przydawka opisując rzeczownik, dodajemy wówczas do niego odpowiednią końcówkę przypadku (patrz odmiana przymiotnika) i umieszczamy go między rodzajnikiem / danym zaimkiem a rzeczownikiem (polski odpowiednik -ąca, -ący , -ące z odpowiednimi końcówkami odmiany):
Der kaufende Mann fragt die Verkauferin.
Kupujący mężczyzna pyta ekspedientkę.
Ich spreche mit dem kaufenden Mann.
Rozmawiam z kupującym mężczyznom.
Die Rechnung ist fur diesen kaufenden Mann.
Rachunek jest dla tego kupującego mężczyzny.

W języku niemieckim imiesłów czasu teraźniejszego tworzy jeszcze konstrukcję zwaną Gerundivum nieznaną w języku polskim , która to konstrukcja powstaje poprzez umieszczenie partykuły "zu" przed imiesłowem lub przy czasownikach rozdzielnie złożonych.